مزایای سلامتی دانه‌های آفتابگردان

اگر بخواهیم از مزایای سلامتی دانه‌های آفتابگردان بگوییم، باید گفت دانه‌های آفتابگردان غذایی منحصر به فرد غنی از انواع مختلفی از مواد مغذی ضروری و مواد دیگری هستند که گاهی تامین آن‌ها سخت است. در واقع دانه‌های آفتابگردان [یکی از موارد] فهرست ۱۰ غذای برتر غنی از ویتامین E، مس، ویتامین‌های B مانند تیامین، فسفر، سلنیوم و موارد دیگر را [از نظر] من تشکیل می‌دهند.

دانه‌های آفتابگردان تقریبا مانند همه انواع آجیل‌ها و دانه‌ها منبعی سالم از اسید‌های چرب ضروری را فراهم می‌کنند؛ اسیدهای چرب خاص آن‌ها به شکل اسید لینولئیک هستند. بعلاوه دانه‌های آفتابگردان همچنین منبعی عالی از فیبر، اسید‌های آمینه (به ویژه تریپتوفان) که بلوک‌های سازنده پروتئین را تشکیل می‌دهند، ویتامین‌های B، فیتوسترول و دیگر مواد هستند.

اگر چه به عنوان یک فرهنگ ما به این باور هدایت شده ایم که مصرف چربی می‌تواند منجر به افزایش ناخواسته وزن شود اما در واقع خلاف آن درست است؛ مصرف چربی‌های سالم در واقع منجر به یک سیستم قلبی عروقی سالم، وزن بدن سالم پایدار و کاهش سطح التهاب سراسر بدن می‌شود.

منابع سالم چربی‌ها مانند منابعی که در دانه‌های آفتابگردان یافت می‌شوند در واقع بلوک‌های سازنده غشای سلولی بوده، به بدن اجازه می‌دهند تا هورمون‌ها را متعادل کند، به کاهش جذب غذا در طی زمان مصرف وعده غذایی کمک می‌کنند تا بتوانیم مدت طولانی تری بدون احساس گرسنگی ادامه دهیم و همچنین به عنوان حامل‌هایی برای ویتامین‌های محلول در چربی مهم A، D، E و K عمل می‌کنند.

با اضافه کردن منابع سالم چربی مانند نوع تک غیر – اشباع که در دانه‌های آفتابگردان یافت می‌شود به رژیم غذایی خود و جایگزین کردن چربی‌های ترانس و چربی‌های با کیفیت پایین به راحتی اکسید شده، می‌توانید از مزایای سلامت متعدد بهره مند شوید.

تاریخچه دانه‌های آفتابگردان

دانه‌های آفتابگردان البته از گل‌های آفتابگردان بدست می‌آیند! این گل‌های زرد، دانه‌های خوراکی کوچکی را تولید می‌کنند که خاکستری یا سبز رنگ هستند و به طور طبیعی در پوسته‌های سبز تیره، خاکستری یا سیاه با نام ‌هاسک یافت می‌شوند.

طبق گفته انجمن ملی گل آفتابگردان، گل‌های آفتابگردان در واقع بومی ‌امریکا شمالی هستند. شواهدی وجود دارد که گل‌های آفتابگردان توسط آمریکایی‌های بومی در ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد کشت می‌شدند. با این حال این گیاه برای اولین بار کشف و به اروپا منتقل شد و سپس تا روسیه گسترش یافت که در آنجا برای اولین بار به عنوان یک محصول، تجاری سازی شده و برای روغنگیری برداشت شد. به اواخر دهه ۱۸۰۰ نرسید که به امریکا شمالی بازگشت داده شدند جایی که گل‌های آفتابگردان به خاطر روغن، دانه و همچنین به عنوان یک تزیین زیبا برای باغچه‌ها رایج هستند.

دانه‌های آفتابگردان منبع عالی بسیاری از مواد مغذی حیاتی مانند ویتامین E هستند که با عنوان گاما توکوفرول نیز شناخته می‌شود. ویتامین E یک آنتی اکسیدان قوی است که در بسیاری از آجیل‌ها و دانه‌ها یافت می‌شود اما دانه‌های آفتابگردان یکی از بهترین منابع طبیعی این آنتی اکسیدان هستند که برای مبارزه با آسیب‌های رادیکال‌های آزاد در بدن سخت کار می‌کند [بسیار مفید است].

دانه‌های آفتابگردان به دلیل توانایی خود در کاهش کلسترول LDL “بد” و جلوگیری از فشار خون بالا رابطه زیادی با ارتقاء سلامت قلبی عروقی دارند. به علاوه با بسیاری از اثرات مثبت دیگر مانند پیشگیری از سرطان، سردرد و گرفتگی عضلانی کمتر، سم زدایی بالا، پوست سالم و موارد دیگر مرتبط هستند.